சிறு பத்திரிக்கைகள் - சின்ன புத்தி

சிற்றிதழ்கள் எல்லாம் அச்சாவது ஒரே இடத்தில் தான், அச்சடிப்பவர் அதை படித்துப் பார்த்தால் அடுத்த முறை அச்சடிக்க மாட்டார். அதனால்தான் நாம் அவற்றைப் படிக்க வேண்டியுள்ளது. சிற்றிதழ்கள் என்று அழைக்கப்படும் இலக்கிய இதழ்களைப் பற்றியது இந்தக் கட்டுரை.

சிற்றிதழ்களில் எழுதுபவர்கள், நடத்துபவர்கள் நிறைய பேர் இலக்கிய மேதைகள் என்று நாம் நினைத்துக்கொண்டிருக்கிறோம்; அது தவறு. சிறு புத்தியுடைவர்கள் ( குறுகிய புத்தி என்று படிக்கவும் ). திராவிட கட்சிகளுக்கும் இவர்களுக்கும் பெரிய வித்தியாசம் இருப்பதில்லை. இவர்களும் அரசியல் காரணங்களுக்காக தங்கள் அட்டைப் படங்களை மாற்றுபவர்கள். அல்லது அட்டைப்படங்களுக்காக உள் இதழையே புறக்கணிப்பவர்கள். எப்போதும், பிராமண துவேஷம் இருக்கும், வியாபாரத்துக்காக பிராமணர்கள் - அதாவது பிராமண முத்திரை விழாத முற்போக்குப்(?!) பிராமணர்கள் இவர்களுக்குத் தேவைப்படுகிறார்கள். கோவை குண்டு வெடிப்பை நியாயப்படுத்துபவர்கள், பொடா சட்டத்தை எதிர்ப்பவர்கள். பாவம், ஞாநியின் சமீபத்திய கருணாநிதி குறித்த கட்டுரைக்குப் பின் தான் இவர் பூணூல் போட்ட ஆசாமி என்றே இவர்களுக்குத் தெரிந்தது. (முரசொலியில் வேலை செய்த போது ஞாநி தினமும் சட்டையணிந்தே அலுவலகத்துக்கு வந்ததால் இவர்களுக்குத் தெரியவில்லை.)


இதில் எழுதும் எழுத்தாளர்கள், கவிஞர்கள் எல்லோரும் மாதா மாதம் எழுதுபவர்கள். எழுத ஒண்ணு கிடைக்கவில்லை என்றால் இருக்கவே இருக்கு வெளிநாட்டு சரக்கு. 100 வருஷத்துக்கு முன்பு எழுதிய டால்ஸ்டாய் கதை மொழிபெயர்ப்பு, அல்லது பழைய படத்தை பற்றிய கட்டுரை என்று ஏதாவது எழுதுவார்கள்.

திடீர் என்று ஒரு மாதம் ஒருவரைக் காணவில்லை என்றால் அவருக்கும் இதழுக்கும் ஏதோ சகிக்க முடியாத உள்நாட்டுப் பிரச்சினை என்று முடிவு செய்துவிடலாம். முற்று புள்ளி இல்லாமல் பெரிய வாக்கியங்களாக எழுதும் இவர்கள் தாங்கள் தான் பெரிய ஆள் என்று நினைத்துக்கொள்பவர்கள். எழுதும் எழுத்தாளர்கள் பலபேர் egoist.


இவர்களது பெரிய பலம் என்ன் என்றால் எதையுமே யாருக்கும் புரியாத நூடூல்ஸ் பாணி மொழி நடையில் குழப்பமாக எழுதுவது. பக்கம் பக்கமாக அலுப்பு தரும் நடையில் புரியாத வார்த்ததகளைப் போட்டு தங்கள் அறிவு ஜீவித் தனத்தை நிலை நிறுத்திக் கொள்வது. இந்தச் சிறு பத்திரிகைகளைச் சேர்ந்தாற்போல் ஒரு வாரம் ஒரு நபர் படித்தால் பயித்தியக் கார ஆஸ்பத்திரிக்குப் போய் விடுவார்.


தற்போது ஜெயமோகன் அவர்கள், எனிஇந்தியன் மாத இதழில் தமிழச்சி, கனிமொழி இருந்தால் எழுத மாட்டேன் என்கிறார். அவர்கள் எழுத்துத் துறையில் மிக மோசமான படைப்பளியாகவே இருந்துவிட்டு போகட்டும், ஆனால் இவரின் வாதம் எவ்வளவு முட்டாள்தனமானது. இனி ஒரு இதழுக்கு எழுதும்போது அந்த இதழின் பிற படைப்பாளர்களின் பெயர்களையும் காட்டி ஒப்புதல் வாங்கியே எழுத்தை ஒருவரிடமிருந்து வாங்க வேண்டுமா? சிற்றிதழுக்கு எழுதினால் அறிவும் சிறிதாகிவிடுமா என்ன? இல்லை இவர் வசனம் எழுதும் படத்தின் கேசட்டை கனிமொழி வெளியிட்டால் இவர் நான் வசனம் எழுத மாட்டேன் என்று குழந்தை போல் அடம்பிடிப்பாரா ?

ஜெயமோகன் எனி இந்தியனில் எழுதாதற்கு தமிழச்சி, கனிமொழி என்று அவர் காரணம் சொன்னாலும் அது காரணமாக இருக்க முடியாது. ஜெயமோகன் உயிர்மையில் எழுதும் ரெகுலர் எழுத்தாளர். ஆனால் எந்நேரமும் எல்லா பெரும் எழுத்தாளர்களிடமும் பணத்திற்கு பஞ்சப்பாட்டு பாடும் மனுஷ்யபுத்திரன் தமிழச்சியின் கவிதைத் தொகுப்பை மட்டும் ஆடம்பரமாக வெளியிட்டதில் கோபம். இவரே இதை புத்தகச் சந்தையில் பலரிடம் சொல்லியிருக்கிறார். இதில் நியாயமில்லாமல் இல்லை. தன் படைப்புகளுக்கு இந்த டிஜிட்டல் பேனர், விழா கூட்டம் போன்றவை ஏன் இல்லை என்ற ஏக்கம். இதற்கு இவர் பா.விஜய், வைரமுத்து, வாலி போல் ஜால்ரா அடிக்காதது தான் காரணம் என்று யோசித்திருந்தால் தெரிந்திருக்கும். அல்லது தமிழச்சி மாதிரியானவர்கள் சொந்தக் காசில் அதையெல்லாம் செய்துகொண்டிருப்பார்கள் என்ற தமிழ்நாட்டு குஞ்சுக்குளவானுக்குக் கூட தெரிந்தவிஷயம் இவருக்குத் தெரியாமல் போனது ஆச்சரியம்தான். (இதில் வந்திருந்த கூட்டத்தைப் பார்த்து மனுஷ்யபுத்திரன் பத்ரியிடம் புளகாங்கிதமடைவது அடுத்த காமெடி. ஐயா, வந்த கூட்டம் தமிழச்சிக்கு வந்த கூட்டமய்யா, அவருடைய தமிழ் இலக்கியத்துக்கோ, உயிர்மைகாகவோ வந்ததல்ல என்பதை மனசாட்சியைக் கேட்டுச் சொல்லுங்கள். வந்தவர்களில் எவ்வளவு பேர் கறை(கரை) வேட்டி கட்டியவர்கள் என்று கவுண்ட் செய்தீர்களா ?) கனிமொழி, தமிழச்சி போன்றவர்கள் அடுத்த முறை உயிர்மையில் எழுதினால் இவர் எழுதாமல் இருந்துவிடுவாரா? கனிமொழி காலச்சுவடில் இருப்பவர்; உயிர்மை ஞாநிக்கு கண்டனக் கூச்சல் போட்ட கூட்டதிற்குப் போனதால் உயிர்மையுடன் கொஞ்சம் ராசியானார். அதுவும் வருங்கால மத்திய அமைச்சர் வேறு. வியாபார நோக்கில் பார்த்தால் ஜெயமோகனைக் காட்டிலும் தமிழச்சியும், கவிஞர் கனிமொழியுமே இப்போது எல்லா பத்திரிகைகளுக்கும் தேவை.

மனுஷ்யபுத்திரன் வியாபாரிகளிலும் படுமோசமான வியாபாரி. பார்ப்பனர்களை எதிர்த்துக்கொண்டே பார்ப்பன சுஜாதாவின் படைப்பாக்கத்தில் பெரும்பணம் பார்த்தவர். இதில் சுஜாதா என்ற அறிவுஜீவி கனிமொழி, தமிழச்சிகளை அபத்தமாய் தூக்கிவிட்ட கொடுமையையும் சொல்லவேண்டும். ஏன் ? ஜால்ரா தான்!

இதுபோன்ற சுற்றியிருக்கும் இதுநாள் வரை ஜெயமோகன் எழுதிக்கொண்டிருந்த இன்னபிற சிறுபத்திரிகைகள் செய்த அரசியல், அவரை எப்படியாவது எனி இந்தியனில் எழுதவைக்க கூடாது என்ற நல்லெண்ணம் மட்டுமே காரணம். என்ன ஜெயமோகன் இது கூட புரியவில்லையா ? ஏழாம் உலகத்திலா இருக்கீங்க ?

ஐயா சிறுபத்திரிகை எழுத்தாளர்களே, நீங்கள் வெகுஜனப் பத்திரிகைகளில் எழுதுபவர்களைவிட வெகுஜன வாசகர்களைவிட உயர்ந்தவர்களாகவே இருந்துவிட்டுப் போங்கள். தமிழ் அப்படிப்பட்ட எழுத்தாளர்களுக்கான சரியான அங்கீகாரத்தைத் தரவில்லை என்ற நாணயத்தின் இன்னொரு பக்கத்தையும் வெட்கத்துடன் ஒத்துக்கொள்கிறோம். ஆனால் அதே காரணத்திற்காக வெகுஜனத்தைவிட கீழான பண்புகளுடன் வலம்வரவேண்டுமா? சிறுபத்திரிகைகளில் குழுமனப்பாங்கு கேவலம் என்று திராவிட மற்றும் வெகுஜனங்கள் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போது, அந்தக் குழுக்களின் இருப்பால்தான் இலக்கிய விவாதங்கள் முழுவீச்சில் அடுத்தடுத்த கட்டத்துக்கு செல்வதாக நம்பும் ஜெயமோகன் போன்ற விமர்சன விசுவாசிகள் தங்கள் எதிர்ப்பையும் அதே எழுத்தின்மூலம் காண்பிக்கலாமே. ஏன் இவர்கள் படைப்புகள் சொத்தையானவை, ஏன் இவர்களுக்கான அங்கீகாரம் நியாயமற்றது என்ற உங்கள் மதிப்பீட்டு விளக்கக் கட்டுரையையே எனி இந்தியன் முதல் இதழில் எழுதி எங்களுக்கும் எடுத்துச் சொல்லுங்களேன்.

அதைவிடுத்து, சமரசம் செய்து இவர்களுக்கு சரியாக ஒரு இதழில் எழுதமுடியாதென்றால் தனியொரு படைப்பாளியாக உங்களுக்கே உங்களுக்கான இதழை உருவாக்கித்தான் எழுதமுடியும்.

இந்தக் கூத்துக்கு லக்கிலுக் எடுத்துப் போட்டிருக்கும் எஸ்.ராமகிருஷ்ணனின் விமர்சனம் அதைவிடக் கேவலம். ஜெயமோகனின் எந்த விமர்சனம் புனிதபிம்பம் எஸ்ராவை இந்த அளவு பாதித்து, சமகால எழுத்தாளரை இப்படி எழுதவைத்தது என்றும் யோசித்து இதைச் சொல்லியிருந்தால் இன்னும் சரியாக இருந்திருக்கும். (நாளைக்கே ஜெயமோகன், எஸ்.ரா சந்தித்துக்கொண்டால் போலியாக வணக்கம் சொல்லும் காட்சியை பர்க்கலாம்). ஜெயமோகனைப் போன்ற எழுத்துத் தவசிகள் தன் அங்கீகாரத்துக்காக இப்படி எல்லாம் செய்யவேண்டியிருப்பதும், தமிழச்சிகள் டிஜிட்டல் வெளிச்சங்களில் மிளிர்வதும் 'உயிர் தமிழுக்கு; உடல் மண்ணுக்கு' என்று வசனம்விடும் திராவிடக் கழகங்களுக்கு கேவலம் என்று எப்போது உறைக்கப் போகிறது.

எது எப்படியே, இப்போதெல்லாம் பத்திரிகைகளில் அட்டைபடத்தில் கனிமொழி அல்லது மோடி படத்தை போடுவது ஃபேஷன்.

ஜால்ராவுக்கு ஒன்று, எதிர்ப்புக்கு ஒன்று என்ற ரீதியில்.

வாழ்க தமிழ்!